# 64 . Louis .

Hej ; *

Dziś mam dla Was imagina autorstwa Agaty ; ) (narracja trzecioosobowa)

(wiem, że mam teraz mały poślizg z imaginami Waszego autorstwa, więc teraz w długi weekend postaram się nadrobić zaległości ;p)

Liczę, że zostawicie kilka miłych słów dla autorki ; *

Buziaki dla 38 . ! ; *

________________________________________________________

 

Londyn. Spełnienie marzeń każdej dziewczyny na tym świecie, nie tylko ze względu na sam jego widok, lecz na 1D. Byłaś ich wielką fanką. Wiedziałaś o nich wszystko, każdego obserwowałaś na TT, pisałaś do nich wiadomości, lecz niestety żaden z nich Ci nie odpisał. Z drugiej strony nie dziwiłaś się. Byłaś jedną z tryliona fanek chłopców, lecz najbardziej szalałaś za Louisem. Urzekał Cię w nim jego poczucie humoru, jego zafascynowanie marchewkami, jego koszulki w paski… Wszystko.

Mieszkałaś lekko na uboczu Londynu. Pewnego dnia postanowiłaś wybrać się do parku. Założyłaś czerwone krótkie spodenki, białą koszulkę w niebieskie paski i czerwone trampki. Przejechałaś błyszczykiem po ustach i wyszłaś na zewnątrz.

Usiadłaś na ławce przy fontannie, obok której był napis, że jeżeli wrzucisz grosza to spełni się Twoje największe marzenie. Postanowiłaś zaryzykować, a nóż się spełni. Wrzuciłaś grosika, a w myślach wypowiedziałaś słowa „ Chcę spotkać Louisa Tomlinsona ” i zamknęłaś oczy.

Siedziałaś na ławce jeszcze dwie godziny i nic. Nagle zaczęło padać i postanowiłaś wrócić do domu. W sumie nie zdziwiło Cię, że życzenie się nie spełniło. Szłaś uliczkami parku, włosy miałaś już całe mokre, ciuchy przemoczone, a humor popsuty. Na domiar złego, potknęłaś się o jakąś gałąź tak, że rozcięłaś sobie kolano.

- Cholera – syknęłaś pod nosem.

Nie mogłaś wstać, gdyż kolano bolało Cię niesamowicie, do tego krew zaczęła strużkami płynąć Ci z rany. Nagle ktoś podał Ci rękę. Nie wiedziałaś kto to, więc dla pewności nie chwyciłaś jej. Tajemniczy osobnik nachylił się nad Tobą i ujrzałaś jego twarz. W tym momencie serce stanęło Ci jak skamieniałe. To był Louis Tomlinson !

- Hej, piękna. Może Ci pomóc ? – spytał.

- Z chęcią. Sam widzisz, jaka ze mnie niezdara – szepnęłaś, uśmiechając się delikatnie.

Chłopak podał Ci rękę. Powiedział, że mieszka niedaleko i że może Ci pomóc. Bez chwili wahania zgodziłaś się. Chłopak zarzucił Twoje ramię na jego szyję i doprowadził Cię do jego domu, który był tuż za parkiem.

Dom był ogromny . Wręcz jak pałac . Weszłaś oślepiona do środka, a Louis usadził Cię na kanapie, pytając się czy chcesz może coś do picia. Poprosiłaś o gorącą herbatę, gdyż przez przemoczone ciuchy i włosy zrobiło Ci się zimno. Chłopak wrócił po kilku chwilach z dwiema herbatami w rękach, po czym znów zniknął na sekundę. Wrócił z apteczką w rękach i zaczął oczyszczać Twoją ranę na kolanie. Krew cały czas płynęła. Miałaś całą nogę we krwi, lecz Louis spokojnie Ci ją wytarł i zabandażował. Podziękowałaś mu i spojrzałaś w jego błękitne jak ocean oczy. Szybko odwróciłaś wzrok zarumieniona i chwyciłaś herbatę. Pech ( lub szczęście ) chciał(o), że Louis miał zamiar Ci ją podać, więc musnęłaś opuszkami palców jego dłoń. Speszona wstałaś i zadając pytanie „ gdzie jest łazienka ” udałaś się do niej.

Stanęłaś przed nią i wbiłaś wzrok w lustro. Włosy oblepiały Ci twarz i ramiona, przemoczona bluzka kleiła Ci się do ciała, do tego bolała Cię zraniona noga. Usłyszałaś pukanie do drzwi.

- Ekhm, proszę !

Louis stanął w drzwiach z herbatą w rękach.

- Wszystko dobrze ? – spytał z troską w głosie.

- Tak, tylko… Noga mnie boli, a mieszkam na drugim końcu parku. Nie dam rady dojść do domu…

- Zostań u mnie na noc – zaproponował Louis bez chwili wahania.

- Nie mam ciuchów na zmianę…

Louis podszedł do Ciebie i odłożył herbatę na blat. Delikatnie objął Cię w talii. Bał się, że Ci się to nie spodoba, lecz było na odwrót. Delikatnie zawiesiłaś ręce na jego szyi. Chłopak nachylił się nad Tobą tak, że wasze koniuszki nosów się stykały. Lou uśmiechnął się delikatnie i musnął Twoje wargi. Przez chwilę czułaś, że Twoje serce przestaje bić, a sekundę potem bije ze zdwojoną siłą. Bałaś się, że chłopak Cię puści, więc odwzajemniłaś pocałunek.

- Wiesz co ? Mimo, że znamy się dwie godziny, przysięgam, że się w Tobie zakochałem.

- A to wszystko przez głupie kolano.

Louis delikatnie przejechał palcami po bandażu.

Od tamtej pory byliście razem już na zawsze. Przez pierwsze trzy miesiące Louis ukrywał przed mediami wasz związek, lecz uznał, że świat powinien się o was dowiedzieć. Pomimo obaw zgodziłaś się. Chłopcy z zespołu zaakceptowali Cię, a Ty już do końca życia byłaś z Louisem i byłaś najszczęśliwszą dziewczyną w całej galaktyce.

~by Agata