# 118 . Harry . część 1.

<klik >

-------------------

Dwudziesta pierwsza.

Dwudziesta druga.

Dwudziesta trzecia.

Północ.

Siedziałam przy stole, bezmyślnie kreśląc palcem kółka na obrusie, popijając czerwone wino. Kolacja już dawno wystygła, jego nadal nie było, dlaczego nie miałam jej sama zjeść? Oderwałam nóżkę kurczaka i zaczęłam ją powoli przeżuwać, błądząc myślami gdzieś daleko. Sprzątnęłam całe jedzenie ze stołu, zmyłam naczynia, wytarłam stół od brudu i okruchów i poszłam na górę. Nie przebierając się, nie zmywając makijażu, położyłam się. Zapomniał o naszej rocznicy.

Obudziłam się rano, ale jego przy mnie nie było. Cała misternie ułożona fryzura się potargała, ciemny cień do powiek starł się, zostawiając swoje ślady na poduszce, rozcierając się wokół oczu. Miałam właśnie schodzić na dół, gdy usłyszałam dochodzące stamtąd przytłumione głosy. Głos mojego narzeczonego i reszty chłopaków. Podeszłam bliżej i uchyliłam lekko drzwi, by lepiej słyszeć.

- Proszę was, nie pozwólcie jej dziś wchodzić na Internet, oglądać telewizji, ani nie pokazujcie jej żadnych plotkarskich gazet. Zabierzcie ją do kina, wesołego miasteczka, zostańcie z nią w domu, ale żadnego Internetu, telewizji, póki się to nie uspokoi – usłyszałam głos Harry’ego. 

Przymknęłam drzwi i, nic z tego nie rozumiejąc, wyciągnęłam z szafy pokrowiec, w którym mieścił się laptop. Gdy się uruchomił, natychmiast weszłam na jedną ze stron plotkarskich. Nienawidziłam plotek, ale musiałam zrozumieć, o co mogło chodzić mojemu chłopakowi. Może była tam odpowiedź, gdzie wczoraj był? I znalazłam. Na pierwszej stronie ogromny nagłówek głosił:

„Czyżby Harry Styles ponownie został kawalerem?”

Wczoraj wieczorem widziano młodego wokalistę z zespołu One Direction jak wychodzi z klubu w towarzystwie młodej dziewczyny, która na pewno nie jest jego obecną narzeczoną. Co dziwniejsze, jego towarzyszką okazała się jego była dziewczyna, Amanda Bloom. Wyszli z klubu po pierwszej w nocy, a następnie przyłapano ich na gorących pocałunkach. Co na to jego narzeczona? Czy to koniec ich związku?

Pod spodem widniały dziesiątki zdjęć w klubie, przed klubem, oraz owy pocałunek. Zatrzasnęłam ze złością klapę od laptopa. Gdy usłyszałam frontowe trzaskanie drzwiami, wyciągnęłam z szafy ogromną, trochę zakurzoną walizę, nieużywaną od lat. Wpakowałam do niej w ciągu dziesięciu minut cały swój dobytek. Staszczyłam ją na dół, zamawiając taksówkę. Przed wejściem zdjęłam pierścionek zaręczynowy i ze złością cisnęłam go na komodę przy drzwiach. Wyszłam z mieszkania i pojechałam do taniego hotelu, gdzie zakwaterowałam się na dwa tygodnie.

*

Przez dwa tygodnie uparcie ignorowałam wszelkie telefony od niego i reszty chłopaków. W końcu dali sobie spokój, widząc że nie przynosi to żadnych rezultatów. Siedziałam na łóżku z laptopem na kolanach, szukając jakiegoś ogłoszenia w sprawie wynajęcia mieszkania. Nie zamierzałam wracać do niego po tym co mi zrobił. Włączyłam na Youtube moją ulubioną piosenkę, gdy mój wzrok przykuł pewien filmik z dnia dzisiejszego, który pojawił się dopiero jakąś godzinę temu, a już miał kilkaset tysięcy wyświetleń.

„ Kłótnia Harry’ego Stylesa z byłą dziewczyną”

Kliknęłam na link. Ujrzałam Harry’ego idącego ulicą z potarganą koszulą i włosami. Wyglądał, jakby nie spał od kilku dni. Nie uśmiechał się. Nagle jakby znikąd pojawiła się za nim Amanda. Podbiegła do niego i zaczęła coś mówić przyciszonym głosem, lecz on odpowiedział jej niemal krzykiem, tak że wszyscy wokoło to słyszeli.

- Amanda, nie rozumiesz, że wszystko między nami skończone?! Przez ciebie straciłem kogoś, kogo naprawdę kocham.

- Przecież sam tego chciałeś – skrzyżowała ręce na piersi i przystanęła. On po chwili zrobił to samo.

- Nie, nie chciałem. Wykorzystałaś to, że byłem pijany. Ten dzień planowałem zupełnie inaczej, ale upiłaś mnie, a potem widząc paparazzi, pocałowałaś na ich oczach. Tak, żeby każdy to zobaczył, szczególnie [T.I].

- Nikt cię nie upijał – zaprotestowała. – Gdybyś ją kochał naprawdę, nie siedziałbyś w waszą rocznicę w barze, czyż nie? – zmrużyła swoje zielone oczy, zarzucając za ramię długie blond włosy.

- Ktoś do mnie zadzwonił prosząc o spotkanie. James był twoim współpracownikiem, tak? Miał mnie upić, żebyś potem wkroczyła do „akcji”? – narysował w powietrzu cudzysłów. Amandę widocznie zbiło to z tropu, lecz kiedy zobaczyła, że Harry zaczyna iść w przeciwną stronę, podbiegła do niego, lekko popychając.

- Kochaliśmy się, dlaczego nie chcesz do mnie wrócić?

- Bo mnie zdradziłaś! Po półtorej roku bycia razem! Straciłaś swoją szansę!– wykrzyknął jej w twarz, podchodząc do niej coraz bliżej i nie spuszczając z niej swoich zielonych oczu, które teraz przeszywały ją na wskroś.  Otwierała i zamykała co rusz usta, jakby chciała coś powiedzieć, lecz zawsze rezygnowała.

- Tak myślałem – wyszeptał Harry, mrużąc swoje oczy i odchodząc. Po chwili Amanda potrząsnęła głową. Gniewnie stawiała kroki, gdy podeszła do niego, krzycząc:

- Nie odwracaj się do mnie plecami! – jej ręce wyciągnęły się do przodu, popychając bruneta, który niczego się nie spodziewał. Jego plecy wygięły się w łuk, a on sam po chwili uderzył głową o twardy bruk. Z miejsca, gdzie jego lewy policzek dotykał ziemni, sączyła się strużka ciemnobrunatnej krwi. Amanda wyglądała na przestraszoną. Podbiegła do niego, kucając i próbując go ocucić. Zaczęła krzyczeć przeraźliwie, by wezwać karetkę. Kamera, która wszystko kręciła, zatrzeszczała parę razy i została wyłączona. Pierwszą myślą, która mi przeszła przez głowę, było to że mnie nie zdradził. Ogromna ulga, która zaraz została przytłoczona przez myśli o wypadku. Z daty dodania wynikało, że wydarzyło się to dzisiaj. Chwyciłam telefon i zadzwoniłam do chłopaków, dowiadując się, gdzie obecnie leżał brunet.

*

- Gdzie on jest?! – krzyknęłam, wbiegając na korytarz, na który odesłała mnie recepcjonistka. Zobaczyłam chłopców siedzących na plastikowych krzesełkach w poczekalni. Zayn chodził w tę i z powrotem, a Liam i Niall po obu stronach Louisa obejmowali go pocieszającym gestem. Gdy mnie zauważyli, zerwali się z krzeseł. Ze zdziwieniem zobaczyłam także Amandę. Spojrzałam na nią pytająco, prosząc chłopców o wyjaśnienia.

- Lekarze mówią, że wszystko jest w normie. Jego stan jest ustabilizowany, a niedługo ma się wybudzić ze śpiączki. Wyglądało to groźnie, ale lekarze mówią, że wszystko jest pod kontrolą. – poinformował mnie Zayn, ignorując ciche zapytanie o Amandę. Jednak ona sama podeszła do nas i ze skruchą w głosie zaczęła:

- Naprawdę mi przykro. Ja nie chciałam, żeby to tak się skończyło. On… - jednak nie zdążyła dokończyć zdania, gdyż z sali obok wyszedł lekarz. Od razu do niego podeszliśmy.

- Przyjaciele pana Stylesa? – spytał doktor, patrząc na nas. Kiwnęliśmy głowami.

- Pan Styles właśnie się obudził. Możecie państwo go odwiedzić.

Natychmiast weszliśmy do sali, w której leżał Harry - lekko zmęczony, ale wyraźnie ucieszony naszym widokiem.

- Jak się czujesz? – chłopcy omal nie rzucili się na swojego przyjaciela, ściskając go i mierzwiąc włosy. Cała piątka się śmiała. Kiedy się od niego odsunęli, już miałam podejść, by się z nim przywitać, kiedy on sam się odezwał. Jednak jego słowa nie były skierowane do mnie. Nawet na mnie nie patrzył.

- Amanda, nie przywitasz się ze mną? – zaśmiał się, patrząc na nią czule. Czule? Zdziwiona, podeszła lekko chwiejnym krokiem i przytuliła się do niego, po czym on pocałował ją prosto w usta. Amanda była wyraźnie zszokowana, lecz odwzajemniła pocałunek. Louis odchrząknął.

- Co ty robisz?

- Jak to co? – spytał zdziwiony brunet. – Całuję moją dziewczynę.

~by Julia

Nie wiem, czy wiecie, ale przedwczoraj Niall zrobił twitcama. ; ) Jeśli chcecie go obejrzeć w całości, wpadajcie tutaj: http://www.youtube.com/watch?v=064Nhr7yOek&feature=youtu.be